सं.पु.
सं.पुरबोध:
1.किसी विषय या बात का पूर्ण ज्ञान, यथार्थ-ज्ञान।
- उदा.--खून करै खटबरन पिण, कुंवर करै नंह क्रोध। 'भारांणी' 'क्रन' 'भोज', ज्यूं, पायौ अचळ प्रबोध।--बां.दा.
2.बुद्धि, प्रज्ञा। (अ.मा.)
6.धैर्य, सांत्वना, आश्वासन।
रू.भे.
परबोद, परबोध, परमोद, परमोध।