वि.
सं.
1.डरावना, विकराल, भयावह।
- उदा.--1..सूनी थाहर सिंघ री, जाय सके नहिं कोय। सिंघ खड़ां थह सिंघ री, क्यों न भयंकर होय।--बां.दा.
- उदा.--2..भरिया चा सूर भयंकर भारथ, करता पुरुस प्रणांम कहइ। उर ईसवर तणइ ताइ ऊपर, रंडमाळ झिलती रहइ।--महादेव पारवती री बोलि
2.अत्यधिक।
- उदा.--धरमाराज री बेटी कह्यौ--राजकंवर! दुनियां मैं घणकरी बातां तौ अैड़ी व्है के वांनै जांणणां सूं सुख उपजै अर घणकरी बातां अैड़ी व्हे के वांनै जाणणां सूं भयंकर दुख उपजै।--फुलवाड़ी
3.प्रबल, जबरदस्त।
- उदा.--भाटी 'रुघपत' साथ भयंकर, संग कायथ 'केहर' मतसद्धर। पातसाह अजमेर परस्से, कूच कियौ तड़भड़ भड़ कस्सै।--रा.रू.
रू.भे.
भयंकार, भयंकारी, भयंगर, भयंद, भयकर, भयकार, भयागर।