सं.स्त्री.
1.हरे-भरे वृक्ष, पौधों या वनस्पतियों का समूह।
- उदा.--1..वधज्यौ, कड़वा नीम ज्यूँ, वीरा वधज्यौ, ओ हरियाळी री दूब, वधावौ जी म्हांरै घर आवियौ।--लो.गी.
- उदा.--2..मटकियां में पांणी जम जातौ। पांनां माथै पड़ी ओस रौ कथीरियौ बण जातौ। नित री कंपकंपी सूं हरियाळी पीळी पड़गी।--फुलवाड़ी
2.हवा घास, दूब।
- उदा.--सूखी अर पांगळी नदियां नै पगां हलारै। सूखा में हरियाळी उगावै फूलां रा मांडणां मांडै। धांन निपजावै।--फुलवाड़ी
3.पेड़-पौधों, घास व वनस्पतियों की प्रस्फुटित, पुष्पित-पल्लवित होने की अवस्ता या दशा।
- उदा.--बाजरियां हरियाळियां, बिचि बिचि बेलां फूल। जउ भरि बूठउ भाद्रवउ, मारू देस अमूल।--ढो.मा.
4.आर्द्रता, गीलापन, नमी, सूखे का विपर्याय।
5.हरापन।
- उदा.--पीलू पीयुस सनै, ऊजळी छिब उणियारै। जांणै वणै अंगूर, झळक हरियाळी सारै।--दसदेव
6.पावस, वर्षा।
- उदा.--च्यारइ पासइ घण घणउ, वीचळि खिवइ अगास। हरियाली रूति तउ भली, घर संपति पिउ पास।--ढो.मा.
7.लाक्षणिक अर्थ में आनन्द, खुशहाली।
रू.भे.
हरिआळी, हरीआळी, हरीआली, हिराळी।